A long long time ago

Het is lang geleden dat ik aan deze weblog heb gewerkt. Oorzaak hiervoor was in de eerste plaats mijn toenmalige werkgever, waarover ik op zich al een hele weblog had kunnen vullen en bijhouden. In feite is het daar nooit echt van komen; gewoonlijk krijgt men een vergoeding om een verhaal te publiceren, soms krijgt iemand een vergoeding om zijn verhaal juist niet te publiceren. Ik heb de laatste optie tot redelijke tevredenheid uit mogen onderhandelen voor ik welverdiend met vut ging. Overigens is het volledig waar dat je het in de vut of met pensioen veel drukker hebt dat wanneer je nog werkt. Ik verveel mij nog steeds geen moment en doe alleen wat ik echt leuk vind, dus ook aan mijn genealogie werken, al denken sommigen dat ik daar een heel andere bedoeling mee heb.

Een niet onbelangrijke tweede reden waren een aantal bijzonder domme reacties op mijn blogs van Rob Hartmann (hij heeft zelf zijn naam onder mijn weblog geplaatst) die echt zijn uiterste best deed om zichzelf in de problemen te helpen. Daarnaast heb ik ook nog eens lang gewacht op zijn 'onthullingen' over mij en mijn liefdesleven, maar dit heeft hij nog steeds niet waargemaakt, of misschien kan ik beter stellen: waar kunnen maken.

De reden waarom ik juist nu deze log schrijf is dat ik onlangs een brief van de politie heb mogen ontvangen waarin ik werd uitgenodigd om op het bureau te verschijnen “om als verdachte (dit woord was inderdaad vet gedrukt) te worden gehoord over smaad/laster gepleegd tussen 1 november 2007 en 28 juli 2008”. Dit dus naar aanleiding van een in 2008 (!) gedane aangifte bij de politie te Coevorden door ene G.K.G. K.-P. (geboren B.) uit Coevorden. Zie hiervoor ook mijn logje van 1 maart 2008.
Ik ben een uur lang verhoord. Tijdens dit verhoor werd mij dus duidelijk wie de aangifte had ingediend. Deze aangifte kwam in de justitiële molen terecht. Vervolgens besloot de officier van justitie niet tot vervolging over te gaan omdat daarvoor - volgens justitie dus - te weinig gronden bestonden, zoals ik ook zelf al steeds heb gesteld. De officier van justitie heeft dit besluit destijds per brief aan aangeefster meegedeeld, waarop aangeefster besloot tegen dit besluit in beroep te gaan. Vervolgens werd alsnog besloten de aangifte naar politie Haaglanden te sturen met het verzoek een onderzoek in te stellen.

De politie heeft wel degelijk de tijd genomen om te onderzoeken wat ik allemaal heb gedaan en geschreven en waar ik dit heb gepubliceerd, zelfs op plaatsen die al lang geleden zijn opgeheven en die ik mij al niet eens meer wist te herinneren. Mijn verhoorder had een lijst met quotes voor zich liggen die hij op mijn weblogs had gevonden en vroeg mij steeds wat ik daarmee bedoelde en waarom ik dat geschreven had. Voor mij was dit verhoor dan ook een uitgelezen moment om eens een ander in persoon te vertellen wat zowel mijn ex-echtgenote en 20 jaar later ook mijn dochter allemaal hebben kunnen uitspoken om hun ex-echtgenoot en vader naar de vernieling te helpen. Natuurlijk heb ik er ook bij verteld hoe 'dochterlief' ook mijn huidige vrouw bij haar onfrisse praktijken heeft betrokken, terwijl zij elkaar daarvoor nooit hadden gezien en gekend. Ik heb er zelfs bij verteld hoe 'dochterlief' en haar moeder sinds vorig jaar – tevergeefs – mijn schoondochter op weg proberen te helpen om hetzelfde met mij te doen als zij met mij deden.
Ook heb ik verteld dat ik op psychotherapeutisch advies ben begonnen mijn 'belevenissen' in blogs te publiceren, nadat mijn beschreven problemen met ex-vrouw en dochter, mijn hartoperatie in februari 2006, de problemen met mijn werkgever en nog wat narigheden mij behoorlijk te veel werden waarna ik uiteindelijk in een stevige depressie terecht was gekomen. Vanzelfsprekend heb ik ook verteld dat deze therapie mij uitstekend heeft geholpen.
Het mooie van dit alles is dat veel van wat ik zelf eerder heb verteld en geblogd, nog maar weer eens is opgeschreven door een opsporingsambtenaar en deze keer in een 'proces verbaal van verhoor' terecht is gekomen.
Het is om verschillende redenen niet waarschijnlijk dat dit ooit voor een rechter zal komen, maar ik heb mij wel vast voorgenomen om een aparte nieuwsblog te maken voor dit soort 'zaken' als dit wel een vervolg krijgt. Op dit nieuwsblog zal ik dan uitvoerig verslag doen van het hele proces.
Sinds enige tijd heb ik een eigen website met mogelijkheden om net zoveel kwalitatief hoogstaande weblogs, fotoalbums en fora aan te maken als ik wil, dus weet ik absoluut zeker dat ik echt nooit meer last zal hebben van angstige aanbieders die niet weten of begrijpen wat wel en wat niet mag. Overigens niets ten nadele van loggy.nl want dit is een uiterst betrouwbare aanbieder gebleken die zich absoluut niet gek laat maken door allerlei huilebalken die blogs willen laten verwijderen van bloggers die dingen schrijven die deze huilebalken niet leuk vinden (pff … wat een zin).

Ik twijfel nog of ik ook mijn 'Loggy' weblog naar mijn eigen website zal verhuizen. Dit heb ik inmiddels al wel gedaan, maar die weblog is nu nog volledig afgeschermd. Tegen de tijd dat mijn Loggy inderdaad gaat verhuizen zal ik dit hier zeker van tevoren aankondigen.

Nog even over Rob Hartmann. Ik heb zijn reacties meegenomen en heb deze aan de rechercheur laten lezen. Hij was het met mij eens dat daarin zeker sprake was van strafbare feiten, maar ik heb voorlopig afgezien daarvan aangifte te doen. Dat kan alsnog wel als dit verhoor toch een vervolg krijgt. Natuurlijk heb ik zijn reacties wel 'veilig gesteld'.
Overigens ben ik nog heel veel wijzer geworden voor wat dit mannetje betreft, maar daar zal ik misschien binnenkort eens een aparte log over schrijven, mogelijk inclusief harde bewijzen. Het zou best eens een familiekwaal blijken te zijn, want ik heb zelf ook ooit eens iets dergelijks meegemaakt. Ook ik had teveel vertrouwen ...

Begint de \"oorlog\" na een lange tijd van stilte weer?

“Simon,

Het lijkt mij wenselijk te stoppen met het onderzoek naar de familie Hartmann.
De stamboom bevat een aantal onjuistheden. Ik kan wel vele vragen oplossen maar heb daar geen behoefte aan. De stamboom als zodanig is al jaren geleden gemaakt, duidelijk en overzichtelijk gepubliceerd door iemand van deze familie. Jouw dochter Germaine behoort officieel niet tot deze stamboom daar haar moeder geen biologische dochter is maar geadopteerd Ze is in principe een dochter van ene heer Berkhout uit Brabant.
Het gevolg van een kortstondige relatie van haar moeder en deze man. Er is geen huwelijk geweest, ze was een ongehuwde moeder. Haar latere echtgenoot heeft Hanneke geadopteert. Zij wordt als zodanig ook door de familie Hartmann bekeken. Het is en blijft een rotte appel aan de boom.Er is dus geen enkele link met de familie Boom. Het lijkt mij beter de familie Berhout in je onderzoek te betrekken en de familie Hartmann te laten voor wat het is. Dit zou zeer op prijs gesteld worden.”

Het berichtje was niet ondertekend en er stond dus ook geen naam onder. Jammer, want ik hou niet zo van dit soort anonieme onzin. Als ik iemand wat voor bericht dan ook stuur staat daar altijd mijn naam onder. Ik heb namelijk niets te verbergen en ben nu eenmaal eerlijk en recht door zee. Zal wel aan mijn opvoeding liggen denk ik dan maar.

Natuurlijk is uit ieder berichtje wel een e-mail adres te halen en anders tenminste een IP-adres. Ik heb dus het volgende antwoord terug gestuurd:

“Beste,

Dit soort al dan niet kortstondige relaties komen door de eeuwen heen voor. Wie meent dat dit in zijn/haar familie niet voorkomt daag ik uit het tegendeel te bewijzen.

De mij wel bekende stamboom Berkhout is een bijzonder fraaie stamboom en eenvoudig te raadplegen. Er komen zelfs enkele Berkhouten in mijn genealogie voor, maar enige verbinding met de naam Gout, waarvan ik ook een redelijk complete  “verzameling” bezit, is nog niet gevonden. In de officiële (gepubliceerde) stamboom Berkhout komen ook geen combinaties Berkhout/Hartmann/Gout of wie dan ook voor.

Volgens de huwelijksakte van Wouter Reiner Hildebrand Hartmann, geboren 20-11-1936 te Hilversum en Maria Allebartha Gout, geboren 30-03-1938 te \\\'s-Gravenhage, hebben beiden tijdens hun op 14-06-1958 te \\\'s-Gravenhage gesloten huwelijk Cornelia Johanna, geboren 07-11-1957 te \\\'s-Gravenhage erkend als hun kind, waarmee dit kind de naam Hartmann kreeg. Dit betekent dat zij volgens de Burgerlijke Stand haar wettige ouders zijn. Biologisch ouderschap bestaat niet volgens de wet (Burgerlijke Stand) en dus ook niet in de genealogie, hoewel sommige genealogen het wel aardig vinden de genealogie te kunnen \\\"vervuilen\\\" met dit soort non-informatie.

Wat Germaine hier nu ineens mee te maken zou hebben ontgaat mij ten ene male. In haar geboorteakte staat dat ik haar vader ben en dat Hanneke haar moeder is. Ik heb wel een Koninklijk Besluit in mijn stamboom opgenomen, waarin Hare Majesteit de Koningin laat weten dat het Haar bij Koninklijk Besluit nummer 71 d.d. 17-03-1987 heeft behaagd de naam \\\"Boom\\\" te wijzigen in \\\"Pol\\\".

Niet dat dit iets te betekenen heeft, want ik heb hierin destijds na ampele overwegingen toegestemd op voorwaarde dat dit geen consequenties zal hebben voor mijn wettig vaderschap. Ook nu ben ik dus nog haar enige wettige vader, wat mij nog steeds bepaalde rechten oplevert.

Al met al ben ik van mening dat dit berichtje uitsluitend kwetsende bedoelingen heeft. Wie frisse en eerlijke bedoelingen heeft stuurt geen anonieme berichten en zeker niet met dergelijke kwetsende en onzinnige non-informatie, die nergens \\\"hard\\\" gemaakt kan worden.

Zoals elke zichzelf respecterende genealoog betaamt heb ik bewijzen (bronnen) voor mijn publicaties, terwijl jij je beroept op vage, niet te verifiëren beweringen. Ik adviseer je dan ook eens de juiste bronnen in te gaan zien (of te laten zien) en te stoppen met het onnodig en zinloos kwetsen van mensen.

Groeten,

Simon Boom”

Het vreemde van dit bericht is dat de inhoud aperte onzin is. Een kind bij een huwelijk erkennen is heel iets anders en heeft dus absoluut niets te maken met adoptie. Wie het in dergelijke gevallen over adoptie heeft weet dus niet waar hij/zij over praat.  Ook is het nooit te achterhalen geweest, zeker niet zo’n 50 jaar geleden, wie biologische ouder van een kind is. Tegenwoordig is dit wat makkelijker, maar daar hangt dan ook een stevig prijskaartje aan. Sommige “instituten” bieden de mogelijkheid voor een soort doe-het-zelf DNA, maar deze zijn niet alleen duur, maar ook behoorlijk onbetrouwbaar. De wel betrouwbare tests zijn  voor de doorsnee mens onbetaalbaar.

Daarnaast was mij al heel lang bekend waar de bedoelde biologische vader gezocht moest worden. Dit wist ik al ruim vóór de dochter dit zelf wist. Omdat met deze ontdekking mijn vragen beantwoord waren, heb ik er verder geen aandacht aan geschonken. Toen ik mij later met genealogie ging bezig houden was deze wetenschap ook van geen enkele waarde, dus heb ik met die kennis nooit iets gedaan.

Al met al peins ik er natuurlijk niet over om mijn genealogisch onderzoek te stoppen. Dit soort onzin daagt mij gewoonlijk juist uit om een dergelijk onderzoek uit te breiden en compleet te maken. Ik zal dit dan ook op korte termijn weer opnemen, want ook de familie Hartmann verdient een goede en waarheidsgetrouwe Genealogie. Tenslotte heb ik nu nog maar een paar leden van die familie.

Artikel "Mijn Nageslacht" volledig vernieuwd

Op deze (en andere) weblog is op een aantal van mijn artikelen vrij grof gereageerd met zinloze beledigingen, scheldpartijen en vuilspuiterijen. Dit ging zelfs zo ver dat ik gestalkt en bedreigd werd, waarbij serieuze pogingen zijn ondernomen om mij het leven onmogelijk te maken. Het lijkt me nog slechts een kwestie van tijd voor er een knokploeg(je) voor mijn deur staat.

Waarom? Is dat alleen omdat ik mij heel erg belazerd voel door een “product” dat ik meer dan 30 jaar geleden heb verwekt, dat ik buitengewoon pissed-off ben omdat dit “product”  niet alleen mij heeft belazerd maar bovenal mijn vrouw, of is het omdat zij in overtreffende trap dezelfde smerigheid met mij uithaalt als haar moeder zo’n 30 jaar geleden deed?

Germaine is in feite heel veel erger dan haar moeder was. Germaine laat het aan anderen over om voor haar de kastanjes uit het vuur te halen, terwijl zij op mijn weblog oproept om niet op mijn artikelen te reageren.

Ja zo lust ik er nog wel een paar, want intussen worden mijn weblogaanbieders bestookt met “klachten” over mijn weblogs, worden mijn Hyves overspoelt met klikken op de buttons “Dit is niet OK” (zelfs een hyve waarmee ik nog niet eens actief ben omdat ik met de Hyves-organisatie nog niet tot overeenstemming ben gekomen over wat ik wil en zij zeggen dat zij dit niet kunnen leveren) en worden zelfs bij mijn webhost klachten ingediend over mijn website.

Kortom, alle mogelijke moeite wordt gedaan om mij waar dan ook het leven zuur te maken.

Al sinds langere tijd worden diverse pogingen ondernomen om op mijn website in te breken. Ik heb al een aantal pogingen voorbij zien komen om de website zelf te “hacken” maar die zijn allemaal al door de beveiliging van mijn webhost afgeslagen. Ik heb mijn website dan ook niet voor niets ondergebracht bij één van de beste (zoniet de beste) webhosters. Ook mijn website zelf is al uitstekend beschermd door een uitstekende beveiliging, dus ik maak mij al helemaal geen zorgen over hackpogingen.

Misschien wel om die reden wordt er sinds een poos op de meest simpele manier geprobeerd door de privacybescherming van mijn website heen te breken: Registreren!!!

Na registratie en acceptatie kan de geregistreerde, afhankelijk van de verleende rechten, alle afgeschermde gegevens van nog levende personen bekijken en de gegevens van alle (op dit moment) 5675 personen in mijn hele genealogie ook bewerken.

Het moge dan ook duidelijk zijn dat ik heel zorgvuldig omga met het toelaten en verlenen van rechten op mijn website.

Regelmatig ontvang ik aanvragen voor registratie op mijn website. Onbekenden die het registratieformulier niet volledig invullen, krijgen doorgaans van mij één verzoek om dat formulier alsnog volledig in te vullen, zodat ik weet wie ik toelaat. Met bekenden ben ik vanzelfsprekend veel eerder klaar.

Van een aantal onbekenden die niets invullen hoor ik, ondanks mijn verzoek tot invullen nooit meer iets, dus die aanvragen worden dan verwijderd.

Op een gegeven moment kreeg ik een aanvraag voor registratie van een bekende naam in mijn genealogie, van de persoon zelf had ik echter nog nooit gehoord. Omdat ook hier, behalve de naam, niets was ingevuld heb ik meer informatie gevraagd. Ondanks dat ik de persoon zelfs nog op weg hielp, kreeg ik geen bevredigend antwoord.

Om kort te gaan: ik heb de registratie van deze persoon geaccepteerd, maar geen rechten verleend. De persoon kreeg dus net zoveel te zien als elke willekeurige, ongeregistreerde bezoeker en kon daar dus ook niets mee.

Deze “geregistreerde Gebruiker” heb ik daarna regelmatig terug gezien. Vrijwel de enige familienamen die deze Gebruiker bekeek waren “Kelder”, “Pol” en “Hartmann”. Ook de foto’s bij deze namen waren zeer in trek. Het “vreemde” is echter dat vaak van verschillende (mij bekende computers) werd ingelogd, soms heel kort na elkaar, en dat dan ook nog eens dezelfde pagina’s werden bekeken. Hoezo verkeerd bezig?

Ik vraag mij dan ook af wat erger is: dat ik in alle openheid een paar foto’s maak van Sverre Kelder, die tenslotte mijn eigen kleinzoon is, of anderen vraag die foto’s tegen een redelijk aantrekkelijke vergoeding voor mij te maken omdat Coevorden met 225 kilometer niet echt in de buurt van mijn huisadres ligt, of dat "Coevorden & consorten" stalkt, bedreigt, beledigt, scheldt en onder smerige, achterbakse en valse voorwendsels op mijn website en weblogs probeert in te breken en zelfs probeert deze te “vernielen”?

Volgens mij is de keuze absoluut niet moeilijk: ik geef toch de voorkeur aan mijn eigen eerlijke en open pogingen om iets van mijn kleinzoon “mee te krijgen”.

Het moge ook duidelijk zijn dat ik de onder valse voorwendsels geregistreerde gebruiker inmiddels van mijn website heb verwijderd. Nu kan ik daar ook weer zichtbaar maken wat ik graag zichtbaar wil hebben. Tenslotte is Genealogie mijn hobby en je hobby wil je natuurlijk graag zo volledig mogelijk laten zien.

Ook ga ik binnenkort met mijn Hyves aan de gang. Eenzelfde “verstekeling” als op mijn website zal dus ook naar elders moeten vertrekken.

Overigens is ook in Coevorden de zomervakantie weer voorbij. Foto’s van mijn kleinzoon Sverre Kelder zijn dan ook weer van harte welkom tegen een redelijk aantrekkelijke vergoeding. Foto’s die in alle rust, eerlijk en open, in de stad of bij een kinderdagverblijf of waar dan ook worden genomen zijn, in tegenstelling tot wat sommigen beweren, absoluut niet schadelijk voor kinderen, De meeste kinderen zijn immers gewend om gefotografeerd te worden.

Maar ja, ik heb natuurlijk niet in de hand dat ouders hun kinderen bang maken voor mensen met een fototoestel.

Aanbiedingen zie ik graag tegemoet op simon.boom@gmail.com

Aanbiedingen worden als altijd vertrouwelijk behandeld.

Hyve "Een Geboorteakte is GEEN Eigendomsakte"

Zoals de meeste mensen weten ben ik ook actief op Hyve. Natuurlijk heb ik mijn eigen Hyve en daarnaast heb ik er een tijdje geleden één opgericht voor collega’s waar over het werk gesproken en (natuurlijk) geschreven kan worden.

Enkele dagen geleden heb ik een Hyve in het leven geroepen, bestemd voor ouders en grootouders aan wie de omgang met hun (klein-) kinderen is ontzegd door de verzorgende ouder(s). Omdat ik al heel veel jaren actief ben op het gebied van omgangsrecht, weet ik dat er nog steeds veel behoefte bestaat aan het uitwisselen van ervaringen op dit gebied. (Groot-) ouders die hun (klein-) kind niet mogen zien hebben behoefte aan een plaats waar zij hun verhaal zonder drempels kwijt kunnen en waar zij een luisterend oor vinden bij lotgenoten. En waar kan je in deze tijd dan het beste terecht? Juist, op Hyves. De Hyve heet “Een Geboorteakte is GEEN Eigendomsakte” want het probleem is juist dat de verzorgende ouder in Nederland nog steeds de “macht” heeft om, ondanks Europese en internationale verdragen en regelgeving, de andere ouder en ook de grootouders elke omgang met het kind te ontzeggen.

Leden heeft de Hyve nog niet eens, want ik ben nog bezig de Hyve “aan te kleden” en aantrekkelijk te maken.

Maar wat schetst mijn verbazing? Vanavond heeft de organisatie van Hyves de toegang tot de Hyve “Een Geboorteakte is GEEN Eigendomsakte” geblokkeerd. Op de Hyve is het volgende te lezen: “Deze hyve is niet ok. Dit gebeurt automatisch wanneer er meerdere hyvers een niet-ok melding doen. Wij kijken binnen 1-2 dagen of deze content inderdaad in strijd is met de gebruikersvoorwaarden”.

Dit is echt zielig natuurlijk. Niet van de organisatie van Hyves, want die hebben de knop “Niet OK” juist opgenomen om misbruik van Hyves te voorkomen. Als deze meerdere malen wordt aangeklikt, wordt de desbetreffende Hyve meteen automatisch geblokkeerd tot uitgezocht is of die Hyve inderdaad niet door de beugel kan.

De Hyve zal dus ongetwijfeld binnen 1-2 dagen terug zijn, want er staat nog niets anders op dan de beschrijving van de Hyve. Ik heb de behoorlijk uitgebreide Algemene Voorwaarden van Hyve doorgelezen en heb niets kunnen vinden waarmee de Hyve “Een Geboorteakte is GEEN Eigendomsakte” in strijd met die AV zou zijn.

Nee, het is zielig van die personen die op de knop “Niet OK” hebben geklikt en daarmee dus aangeven niet tegen een kritische noot over omgangsrecht te kunnen. Ik ga er voorlopig van uit dat het dezelfde personen zijn die zo royaal zijn geweest met beledigingen en scheldpartijen op mijn weblog, waarvan ik er de afgelopen maanden zoveel heb moeten verwijderen omdat zij alle fatsoensnormen te buiten gaan. Zij vergeten echter dat de Hyve “Een Geboorteakte is GEEN Eigendomsakte” niets te maken heeft met wat ik op mijn weblog publiceer. Op de Hyve krijgen, zoals ik hierboven al heb aangegeven, anderen de gelegenheid om hun verhaal te delen met lotgenoten. Vooral om die reden ga ik er dus van uit dat de Hyve binnen 1-2 dagen terug is, want ik denk niet dat de organisatie van Hyves het recht op vrije meningsuiting zal blokkeren. De Hyve is bovendien al besloten (lees: gemodereerd) om misbruik te voorkomen.

Irene van de weblog “Hetlevenisleuk” schreef nog pas vandaag (maandag 29 juli 2008) als reacties onder mijn weblog “wat je aandacht geeft groeit...”

Het (doen) blokkeren van de Hyve “Een Geboorteakte is GEEN Eigendomsakte” is naar mijn mening een niet al te slimme vorm van aandacht. Zelfs al zou de organisatie van Hyves besluiten de Hyve “Een Geboorteakte is GEEN Eigendomsakte” toegang definitief te blokkeren, zou niets mij hoeven weerhouden een stichting op te richten (die in feite al bestaat) en een nieuwe website te openen om de vrijheid van meningsuiting over het omgangsrecht te waarborgen. De Hyve “Een Geboorteakte is GEEN Eigendomsakte” is niet anders dan de Hyve van de Stichting Dwaze Vaders, het enige verschil is dat de Hyve “Een Geboorteakte is GEEN Eigendomsakte” zich nadrukkelijk ook richt op grootouders.

Wordt dus vervolgd, denk ik zo …

Mijn trouwe fan "Doortje Doorsma" (IP 87.212.63.200)

Vandaag heb ik op mijn weblog de zoveelste reactie van Doortje mogen begroeten, deze keer in het hoofdstuk “Genealogie” onder “Mijn Nageslacht”. Zij is een kanjer van een mensenkenner op afstand, want zij hoeft iemand niet te zien of mee te maken om meteen te  weten wat voor ‘vlees’ zij in de ‘kuip’ heeft.

Doortje zorgt voor de vrolijke noot op mijn weblog, want na iedere bijdrage van haar in mijn reactierubriek zie ik de bezoekersaantallen weer omhoog schieten. Mijn logjes krijgen daardoor dus meerdere pieken van bezoekers en worden dan iedere keer opnieuw gelezen.

Beste Doortje: ga zo door!!! Jij mag alles over mij beweren wat je wilt. Kort en krachtig! Daar hou ik van!!

Laat ik even op de reactie van Doortje reageren: Ze slaat de spijker op zijn kop voor wat mijn geheugen betreft. Dit is nog uitstekend, dus wat ik mij herinner over de jaren die Germaine bij ons in huis heeft doorgebracht nadat ik haar uit de goot hebben opgeraapt staat zowel mijn vrouw Janny als mijzelf nog levendig voor de geest. Ik kan mij zelfs nog heel goed herinneren wat Germaine ons heeft verteld over drugsgebruik in haar naaste omgeving en haar eigen ervaringen daarmee. Aan dit soort herinneringen zal ik vast nog wel eens een logje wijden.

Wat ik mij wel afvraag is wat Doortje bedoelt met wat ik aan “het leven van een heel lief klein ventje verpest”. Ik ben sowieso al heel blij om te horen dat Sverre een heel lief klein ventje is, zoals ik overigens ook op foto’s zie. Deze foto’s zijn dan ook gemaakt door mensen die weten hoe zij daarmee om moeten gaan.

En ook vraag ik mij af wat Doortje nou precies bedoelt met “… om het ego van een weblogger te strelen”. Laat ik duidelijk zijn: ik ben 61 jaar en heb dus de tijd dat mijn ego gestreeld moest worden ruimschoots achter mij gelaten. Eén van de dingen die mij op mijn leeftijd nog voornamelijk bezighouden is dat ik de “emotionele waarde” ken van kleinkinderen, net zoals ik vanaf zo’n 30 jaar geleden tot voor kort de emotionele waarde van kinderen kende. Van dit laatste ben ik voor wat Germaine betreft een beetje afgestapt sinds ik “ontdekte” hoe smerig je door je eigen kind belazerd kan worden. Ik ken tv-programma’s die met een dergelijk verhaal erg blij zijn. Daarvoor hoef ik dus geen “slachtoffertje” te spelen, zoals Doortje beweert, en ook niemand “zwart” te maken. Daar voel ik mij niets beter bij. Het enige waardoor ik mijzelf beter zou voelen is als ik als een normale opa met al mijn kleinkinderen om kan gaan zoals ik nu met al mijn kleinkinderen min één om kan gaan.

En o ja … Doortje schrijft dat bij mijn opvoeding “fatsoen” vergeten zou zijn. Gelukkig voor Germaine hadden mijn vrouw en ik voldoende “fatsoen” om haar uit die goot op te rapen, liefdevol in ons huis op te nemen en haar te leren hoe je een fatsoenlijk leven kan leiden, heel veel geld in haar te investeren en haar weer op het (fatsoenlijke) leven los te laten. Dit alles terwijl wij op 225 kilometer van haar vandaan woonden, terwijl haar eigen moeder op zo’n 7 kilometer van haar vandaan woonde en totaal niets voor haar heeft gedaan. Wel heeft zij Germaine heel onfatsoenlijk bijna 20 jaar lang met alle mogelijke moeite van haar (toen nog) liefhebbende vader weg weten te houden en allerlei smerige verhalen over mij rond te vertellen. Zo zou ik alcoholist zijn, in de gevangenis hebben gezeten en meer van die onzinnige leugens.

Zullen wij het dus nog eens over “fatsoen” hebben?

Maar ja … Doortje is kennelijk blond en weet niet zo goed de waarde van kinderen en kleinkinderen. Misschien wordt zij ooit ook eens oud en grijs en vooral wijs en gaat zij begrijpen wat familiebanden voor een mens kunnen betekenen.

Zou zij uit eenzelfde soort familie komen als Germaine? Gelukkig heb IK wel ooit geleerd wat “liefde” is. Germaine heeft mij meer dan eens verteld dat (en waarom) zij dat nooit geleerd heeft. Wellicht is dat ook eens een goed onderwerp voor een logje.

Zie je wel … van Doortje krijg ik steeds meer inspiratie voor nog heel veel meer logjes!!! 

Mijn Nageslacht

Op deze plaats stond mijn Parenteel. Volgens Wikipedia http://nl.wikipedia.org/wiki/Parenteel is een Parenteel:

(Quote:)

een genealogisch overzicht van alle nakomelingen, zowel in mannelijke als in vrouwelijke lijn.

Een parenteel wordt meestal in een tekst weergegeven. Hierboven staat een grafisch overzicht.

Per gezin wordt de naam van de nakomeling (man of vrouw) weergegeven, zijn/haar geboortedatum en plaats, datum en plaats van het huwelijk en de naam van echtgeno(o)t(e) en diens geboortegegevens. Deze gegevens worden als een doorlopende zin weergegeven, bijvoorbeeld: A, geboren 1 januari 1900 te B, trouwt 1 januari 1920 te C met D, geboren 1 januari 1901.
Daaronder volgt een lijst met kinderen en hun geboortegegevens.
Naast de genoemde basisgegevens kunnen extra gegevens worden vermeld, zoals beroep, bezittingen, evt. wetsovertredingen en diverse anekdotes.

In een parenteel kunnen gezinnen voorkomen met verschillende achternamen. Dit in tegenstelling tot een genealogie waarin meestal maar één achternaam voorkomt.

(einde quote)

Mijn ex-echtgenote en haar huidige man hebben mij, onder verwijzing naar artikel 36 van de Wet Bescherming Persoonsgegevens (WBP), per aangetekende brief gevraagd om verwijdering van hun gegevens, foto's en persoonlijke documenten van mijn website www.simon-boom.eu en deze weblog.
Kort daarna hebben ook Germaine en haar man Marcel, haar (half-) zuster Ietje en haar man Jacob en haar (half-) broer Tristan mij eveneens per aangetekende brief gevraagd ook hun gegevens, foto's en persoonlijke documenten te verwijderen.

Inmiddels moge duidelijk zijn dat Genealogie (of wel stamboomonderzoek) mijn grote hobby en passie is, sinds ik in 2005 plotseling een jaar thuis kwam te zittten en niets mocht doen wegens hartproblemen, welke in februari 2006 hebben geleid tot een 5-voudige bypassoperatie. Bij publicatie van het resultaat van deze hobby op mijn website streef ik ernaar deze zo goed mogelijk te laten voldoen aan de Wet Bescherming Persoonsgegevens (WBP). Dit houdt in dat bezoekers van mijn website geen (volledige) namen, geboorte- en huwelijksdatums, herkenbare foto's  en documenten van nog levende personen mogen kunnen zien. Waar nodig zijn deze afgeschermd of worden nog afgeschermd. De WBP zegt dat nog levende personen niet te identificeren mogen zijn aan de hand van de gepubliceerde gegevens. Door initialen te gebruiken, data en waar nodig foto's en documenten al of niet gedeeltelijk af te schermen voldoe ik aan die eis. Volledig verwijderen van personen zou afbreuk doen aan de Genealogie en daarmee aan mijn hobby.
Om die reden heb ik voor alle zekerheid het College Bescherming Persoonsgegevens gevraagd mijn website aan de wet Bescherming Persoonsgegevens te toetsen.

Op deze plaats op mijn weblog had ik een Parenteel van mijzelf geplaatst met als enig doel om aan te tonen dat een stamboompje die mijn dochter Germaine op haar eigen weblog had geplaatst van haar zoon, en (dus) mijn kleinzoon Sverre, niet klopt. Ik heb niets tegen een stamboompje van haar kinderen (sinds januari 2009 zijn het twee kinderen), maar ik sla toch "een beetje" op tilt als zij daarbij meent te moeten liegen over hun afkomst.
Vanwege het verzoek van mijn ex en haar partner moest ik ook mijn Parenteel hier aanpassen. Dit kwam goed uit, want hij was ook niet meer helemaal actueel.

Hieronder dus de meest actuele

De afkomst van Sverre

De laatste tijd is er weer aanzienlijke meer drukte op mijn genealogische website waar te nemen. Je houdt niet voor mogelijk hoe krampachtig zowel mijn website als mijn weblog in de gaten worden gehouden. Voornaamste reden voor de toegenomen drukte is dat ik op die website een stukje stamboom van de familie Pol heb opgenomen.

Dat stukje stamboom Pol heb ik geplaatst omdat Germaine heeft gemeend een stamboompje te moeten publiceren waaruit zou moeten blijken dat de tweede man van haar moeder, Fake Pol, haar vader zou zijn en dus de grootvader van haar zoon en mijn kleinzoon Sverre Hindrik Jan Kelder.

Ik heb er absoluut niets op tegen dat Germaine haar eigen afkomst verloochent. Persoonlijk heb ik al een tijd geleden afscheid van haar als dochter genomen nadat ik er tot mijn schade en schande achter kwam dat zij exact dezelfde kwalijke karaktereigenschappen heeft die ik al zo goed in mijn vorige huwelijk heb leren kennen: een vernietigingsdrang ten opzichte van degenen die van hen houden of hebben gehouden. Ik vergelijk dit wel eens met de vrouwtjes van sommige spinnensoorten, die tijdens of direct na de geslachtsdaad het mannetje opvreten. Ook mijn ex heeft, zodra zij (na een aantal mislukte pogingen) eindelijk een kind van mij had, geprobeerd mij te vernietigen. Ik heb al eerder geschreven dat zij kort na de bevalling, terwijl ik aan het werk was, het huis heeft leeg gehaald en met de noorderzon is vertrokken. Vervolgens heeft zij de meest vreselijke verhalen over mij de wereld ingezonden in een poging mij definitief te ‘vernietigen’. Gelukkig kon ik al meteen haar ongelijk aantonen. Ik moet de foto’s nog steeds ergens hebben liggen.

Ook aan de reacties die ik al eerder langs uiteenlopende wegen van soms voor mij wildvreemden op mijn weblogjes heb gehad heb ik wel gemerkt dat de dochter geen haar beter is dan de moeder. Zij heeft het zelfs gepresteerd om (anonieme!) derden voor haar karretje te spannen met de bedoeling mij te vernietigen. Als je dit soort praktijken nodig hebt om je vader en zeker zijn huidige vrouw te ‘belonen’ voor alles wat zij gedaan hebben om je uit de goot te trekken, ben je echt ver heen. Gelukkig weet ik de weg om dergelijke anonieme criminele idioten op te sporen en hun praktijken te stoppen. Daarna ben ik ook nooit meer lastig gevallen.

Overigens zei mijn vrouw mij vanmiddag nog dat zij zich nog steeds afvraagt wat er van Germaine terecht was gekomen als wij haar niet uit de goot hadden geraapt en liefdevol in ons huis hadden opgenomen tot zij de grote boze wereld weer aan kon. Persoonlijk denk ik dat zij dezelfde kant op was gegaan als anderen uit haar naaste omgeving: verslaafd aan drugs. Germaine heeft ons hier zelf uitvoerig over verteld.

(Klein-)kinderen kunnen en mogen nooit slachtoffer worden van dergelijke onzin. Zij hebben absoluut recht om te weten wie hun echte (groot-)ouders zijn en geen mens ter wereld heeft het recht hen bij hun (groot-)ouders weg te houden. Zowel Germaine als haar moeder zouden dat als geen ander moeten weten. Juist om die reden heb ik, naast de enige echte stamboom van Sverre, het stamboompje op mijn website opgenomen van degene die geen andere familierelatie met Sverre heeft dan dat hij de tweede echtgenoot is van zijn grootmoeder. Omdat ik van alle gegevens ook aktes en documenten heb, kan ik bewijzen dat mijn stamboomgegevens de juiste zijn. Op mijn website zijn privé-gegevens afgeschermd, maar foto’s (niet alle!) blijven zichtbaar voor iedereen. Van derden verkregen foto’s blijven afgeschermd ter bescherming van mijn bronnen. Overigens blijven nieuwe en recente foto’s welkom. Ik betaal daar nog steeds graag voor.

Omdat dit artikel inmiddels al aardig aan de lengte is gekomen, publiceer ik de ware afkomst van Sverre in een aparte log.

Mijn website is te vinden op www.simon-boom.eu

Anonieme reacties

Zoals ik al eerder heb aangekondigd, heb ik anonieme reacties van mijn weblog verwijderd. Uitsluitend reacties waarin de afzender herkenbaar is worden geaccepteerd, dus geen "NN" en ook geen IP-adres dat een heel ander deel van Nederland aangeeft dan de reactie doet vermoeden.

Politie stalkt niet!

Vrijdag morgen, het was een uur of elf, ging de telefoon. Het was een afgeschermd oftewel "geheim” nummer, wat bij voorbaat al mijn nekharen overeind doet staan. De “trouwe lezers” van mijn logjes weten dat ik al iets te vaak idioten aan de telefoon heb gehad met zo’n afgeschermd nummer.

Tot voor kort had ik in de meldtekst van mijn voicemail nog de waarschuwing dat ook de telefoonnummers van “anonieme bellers” door de provider worden geregistreerd in verband met zieke geesten en dat heeft al die tijd redelijk goed geholpen.

Ondanks de anonimiteit besloot ik het gesprek toch maar aan te nemen. De beller zei dat hij Nanninga heet en van de politie in Coevorden is. Het kan zijn dat ik de naam niet goed heb verstaan, dus laat ik hem hierna maar N. noemen. Toen ik “politie Coevorden” hoorde zeggen gingen mijn nekharen nog ietsje meer overeind staan, want dat is dus de plaats waar Germaine, Marcel en Sverre wonen. Dezelfde “trouwe lezers” weten dan ook dat ik het daarmee heb over mijn dochter en haar gezinnetje en ook dat ik ervoor heb bedankt om haar nog langer als mijn dochter te beschouwen.

Deze meneer N. begon met vragen of ik Simon Boom ben. Toen ik daarop bevestigend antwoordde zei hij “Uw dochter is hier zojuist geweest en heeft mij gevraagd om eens met u te praten. Als dat niet helpt komt zij terug om aangifte te doen”. “Welke dochter?” “Germaine … Zij zegt dat u haar en haar zoon bij naam en toenaam noemt op een weblog en website en bovendien de meest vreselijke dingen over haar schrijft”. Ik vroeg “Heeft u dat allemaal ook gezien en gelezen?” waarop hij ook weer bevestigend antwoordde.

Op dat moment wist ik zeker dat ik twijfelde of ik wel echt iemand van de politie in Coevorden aan de telefoon had. In de eerste plaats heeft iedere politieman op het bureau een telefoon en een computer binnen handbereik staan. Deze N. was op dat moment aan het telefoneren, dus stond er ongetwijfeld ook een computer voor hem. Een politieman die over, met of tegen iemand praat wil weten wie die persoon is, dus zoekt hij die persoon op in dat prachtige politie-computersysteem, waar alle Nederlanders met alle nodige en onnodige gegevens in staan vermeld. Vervolgens zal hij, als hij wil weten of hij met de juiste persoon spreekt, deze bij naam en toenaam noemen. Deze N. deed dat niet, dus was dit mijn eerste reden voor twijfel.

De tweede reden voor mijn twijfel is dus dat hij zei dat hij alles heeft gelezen wat ik over Germaine c.s. zou hebben geschreven en op mijn weblog zou hebben staan. Daar zou Germaine nog aangifte van komen doen. Ik heb deze meneer N. ook gevraagd op welke grond hij een aangifte dacht op te nemen. We hebben hier in Nederland (dus ook in Coevorden) immers vrijheid van meningsuiting, die o.a. is verankerd in artikel 10 EVRM, artikel 19 IVBPR en artikel 7 Nederlandse Grondwet (Bron: http://nl.wikipedia.org).

Het antwoord op die vraag is hij mij echter tot nu toe nog steeds schuldig. Bovendien zijn die artikelen al een tijdje niet meer op vijftigplusser.nl te vinden (vijftigplusser.nl is de weblogaanbieder waar anderen de onderwerpen bepalen waarover jij mag schrijven) dus dan lijkt het mij bijzonder vreemd dat er nog een politieagent te vinden is die daarover een aangifte op zou willen nemen. Hier in het westen wordt nog steeds beweerd dat Coevorden en omgeving is dichtgeplakt met kranten, maar in de jaren dat ik daar zelf heb gewoond heb ik wel geleerd dat dit best wel meevalt.

De derde reden voor mijn twijfel (en absoluut nog niet de laatste) is dat deze meneer N. “vervelende dingen” tegen mij begon te zeggen die ik nogal beledigend over vond komen. Ik heb hem dit gezegd en heb daarop het gesprek op een nette manier beëindigd. Het vreemde was dat hij telkens terug bleef bellen. Pas toen ik hem uiteindelijk zei dat ik genoeg had van zijn op stalken lijkend gedrag en dus mijn telefoon ging uitschakelen, hield hij op en heb ik hem niet meer gehoord. Er zijn nog andere redenen voor mijn twijfel, maar die hou ik nog even voor me.

Waarom schrijf ik over Germaine? In februari 2006 heb ik een vijfvoudige bypassoperatie moeten ondergaan  Mijn cardioloog zei me dat stress, behalve roken, één van de hoofdoorzaken van mijn hartproblemen was. Vaak lag ik ’s nachts wakker vanwege de dingen die mij bezig hielden. De manier waarop Germaine mijn vrouw en mijzelf heeft misbruikt en ons daarna heeft "gedumpt" was één van de oorzaken waarom ik hele nachten wakker kon liggen. Ik heb het dringende advies gekregen om ten eerste te stoppen met roken en ten tweede de stress van mij af te schrijven. Stoppen met roken is me uitstekend gelukt, want ik ben in één keer gestopt met het roken van een heel pakje shag per dag en heb sinds 24 oktober 2005 dan ook geen sigaret meer aangeraakt.

De stress van mij af schrijven is ook uitstekend gelukt. Ik begon met schrijven over bedreiging, intimidatie, zware mishandeling, stalken, smaad en nog een paar misdrijven, gepleegd door steeds dezelfde daders, waarvan ik jarenlang slachtoffer ben geweest. Omdat ik steeds aangifte heb gedaan bij de politie hoefde ik alleen nog maar de feiten uit de processen verbaal “om te bouwen” tot leesbare artikelen. Toch deed dit mij enorm goed en ik sliep weer veel beter dan daarvoor. Sinds ik deze artikelen (en enkele foto’s) in een weblog publiceerde en ook sinds de laatste veroordeling (in hoger beroep door het Hof) van de daders, waarbij ik voor aanvullende informatie dus alleen maar naar mijn weblog hoefde te verwijzen, zijn deze misdrijven tegen mij gestopt. De daders, die mij voorheen dagelijks of zelfs meerdere malen per dag op stonden te wachten, zie ik nu zelfs nooit meer terwijl zij nog steeds heel dicht bij mij in de buurt wonen.

Ook Germaine is zo’n onderwerp om van mij af te schrijven. Het is nooit mijn bedoeling geweest om in mijn artikelen over haar aan te zetten tot haat, belediging en het verspreiden van leugens en dat zal het ook nooit zijn. Ik zal daar ongetwijfeld in latere artikelen op terugkomen. Wat mij in de diverse reacties op mijn artikelen is toegevoegd door anderen is dat duidelijk wel. Sommige figuren hadden duidelijk de bedoeling om mij met hun reacties te “beschadigen”.

Helaas voor die figuren is mijn sterrenbeeld Ram, dus ik “sla” altijd terug.